Barbara leegt haar hoofd met vuilnisprikken: ‘mensen noemen mij klimaatpsychopaat’

Woensdagmiddag is ze in de omgeving van de Piushaven te vinden. Ze kent Tilburg op haar duimpje. Bij lantaarnpaal 1, aan de Lanciersstraat, begint haar priktocht. Geen stukje papier of lolliestok ontsnapt uit de grijpers van haar prikker. Mondkapjes, stukken plastic en voedselverpakkingen. Binnen een paar stappen komt ze van alles tegen. “Het is veel werk elke keer, maar ik word hier zo blij van.”

“Ik raakte zo in de war van al die veranderende regels elke keer.”

Barbara heeft autisme en woont al zo’n acht jaar met huisgenoten in Udenhout. Tijdens corona begon de verveling flink op te spelen, weet ze nog. “Ik raakte zo in de war van al die veranderende regels elke keer. Ik raakte er depressief van. Ik wilde gewoon iets nuttigs doen en mijn hoofd leegmaken.”

Mensen denken dan al gauw aan het oppakken van een hobby, maar dat geldt niet voor Barbara. Uit eigen initiatief besloot ze twee dagen in de week, gewapend met vuilnisprikker in haar rechter- en vuilniszak in haar linkerhand, de met zwerfafval bezaaide Tilburgse straten, leeg te prikken.

“Ik heb al een keer een bh en een mes van de grond geraapt.”

En dat is hard nodig, volgens haar. Haar vuilniszak is binnen de kortste keren helemaal vol met afval. “Ik vind altijd blikken frisdrank, halfvolle zakken friet en hondenpoep. Ik heb ook al een keer bh’s en een mes van de grond geraapt.”

Ze is allang blij dat ze alle hectiek thuis even achterwege kan laten tijdens het vuilnisrapen. Ze woont samen met acht anderen in een woongroep en krijgt dagelijks begeleiding. “Ik woon samen met acht andere huisgenoten. Ik heb autisme met een licht verstandelijke beperking. Soms kan het even teveel worden om heel de dag samen te zijn.” Dit soort werk helpt haar dan ook om even uit haar dagelijkse sleur te zijn.

“Mij klimaatpsychopaat noemen, gaat er bij mijn ene oor in en andere uit.”

De straten mooi en proper maken, vindt ze belangrijk. Niet alleen voor de Tilburger, maar vooral voor het milieu en de dieren. Niet iedereen zit daar op te wachten, merkt ze. “Mensen geven me vaak complimenten, maar van de week werd ik weer uitgemaakt voor klimaatpsychopaat. Dat gaat er bij mijn ene oor in en mijn andere uit.”

Ondanks haar leeftijd is Barbara nog lang niet uitgeprikt. “Zolang ik nog fit ben, zie ik mezelf dit nog vele jaren doen.”

Het bericht Barbara leegt haar hoofd met vuilnisprikken: ‘mensen noemen mij klimaatpsychopaat’ verscheen eerst op Omroep Tilburg – Lokale content van wereldbelang.